Een restschenking is beter dan een restlegaat

Onlangs hadden wij een echtpaar met een verstandelijk beperkt kind op bezoek die ons het volgende vertelde: 'Wij zijn deze week bij (een bepaalde beroepscategorie die wij wegens de gevoeligheid liever niet nader omschrijven)... geweest. Wij zaten nog niet goed neer of hij zei tegen ons: ik zie dat u een gehandicapt kind heeft, u komt dus om een restlegaat?'

Wij hebben hem na de vergadering (eigenlijk was hij altijd aan het woord) die zo'n kwartiertje geduurd heeft gezegd dat wij hierover nog even wilden nadenken en daarom komen wij even kijken hoe jullie daar tegenover staan.'

Dit verhaal, beste lezers, hebben wij al ettelijke keren gehoord en steeds verbaast het ons hoe sommige mensen advies kunnen geven zonder te weten wie er voor hen zit.

Daarom is het voor elke adviseur dan ook belangrijk dat hij eerst op de hoogte is van de gezinssituatie, de gekozen samenlevingsvorm, of er al bepaalde contracten (huwelijkscontract of aanwascontracten) zijn afgesloten en hoe het vermogen in grote lijnen eruit ziet. Ook is het belangrijk om in detail de specifieke situatie van het kind en eventuele andere kinderen te kennen alsook te weten welke toelagen er in het spel zijn.

Als wij dat allemaal weten kunnen wij samen met de ouders beginnen nadenken in welke richting er zal moeten nagedacht en gewerkt worden.

Lijkt u dit niet logisch, beste lezers?

Bestaat dan de kans dat wij deze ouders een restlegaat aanraden? Jazeker, maar misschien is er nog een betere oplossing: de restschenking.

Een legaat is een (stukje) erfenis dat iemand verkrijgt via testament.

Bij een erflegaat gaat degene die het testament opmaakt, de erflater, het volgende bepalen: beste Karel, gij erft van mij € 100.000 euro en gij moogt daar tijdens uw leven mee doen wat ge wilt maar, als er bij uw dood iets van overblijft, dan gaat dit naar uw zuster Hilde.

Waarom is dit nu interessant? Omdat, op het ogenblik dat Karel sterft, en zuster Hilde erft bijvoorbeeld nog € 25.000 die overgebleven was van de € 100.000, de fiscus ervan uitgaat dat dit geld rechtstreeks van de vader kwam (tarieven: 3% tot 27%) in plaats van dat Hilde dit van haar broer erft (tarieven 30% tot 65%).

Bij gezinnen met een verstandelijk beperkt kind zal het dikwijls voorkomen dat dit kind niet kan huwen en dus geen erfopvolgers heeft en dat er dus in de zijlijnen zal moeten vererfd worden aan deze zeer dure tarieven. Deze techniek (naast diverse andere) lost dit probleem op.

Een restschenking is juist hetzelfde: je schenkt nu € 100.000 aan Karel en als er bij zijn overlijden nog iets over is, dan krijgt Hilde dit. 

Op schenkingen betaalt u 3% (Belgische notaris) of 0% (Nederlandse notaris => ereloon!).

Op dit ogenblik wordt er algemeen aangenomen dat een restschenking niet mogelijk is zonder notariële akte.

Het grote voordeel zit hem in het feit dat, bij het overlijden van de eerste begiftigde (Karel), hetgeen overblijft van zijn initiële schenking (€ 25.000) niet in zijn nalatenschap valt maar altijd zal belast worden aan het oorspronkelijke schenkingsrecht (3% of 0%).

Fiscaal gezien is de kans dus zeer groot dat het veel goedkoper zal zijn dan een restlegaat.

Fiscaal gezien zal een restschenking bijna steeds goedkoper uitvallen dan een restlegaat.

Houdt echter rekening met bepaalde nadelen:

• gegeven is gegeven, je kan het dus niet meer terugvragen
• blijft er wel iets over?

Contacteer ons

<< terug